Gabriel Rios werd geboren in Puerto Rico en verhuisde op 17-jarige leeftijd naar België om schilderkunst te studeren. Samen met Jo Bogaert (Technotronic), jazzpianist Jef Neve, Kobe Proesmans (The Colorist Orchestra) en multi-instrumentalist/producer Ruben Samama maakt hij een reeks eclectische platen. Zie het als een muzikale reis die hem van eigenzinnige Latin/Pop-crooner (‘Ghostboy’) over introspectieve singer-songwriter (‘This Marauder’s Midnight’) tot het reconstrueren van oude latin klassiekers bracht met zijn nieuwste plaat ‘Flore’.

‘Flore’ is een lofzang op de muziek van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Een begeesterend eerbetoon aan de muziek uit zijn jeugd, of beter: liedjes die zijn vader of grootvader graag door hem hadden horen zingen. Een bedwelmend brouwsel dat tegelijkertijd nostalgisch en iconoclastisch is in de herontdekking van een muzikaal halfrond dat Rios twee decennia geleden achterliet.

Maar ‘Flore’ wil niet alleen hulde brengen aan oude latin klassiekers door trouw te blijven aan de arrangementen en instrumentatie van de Nuyorican-salsa uit de jaren ‘60 of oudere populaire ballads van het Mexicaanse en Cubaanse bohemien. Het is een latin album gemaakt in afzondering en ballingschap, niet alleen omdat het werd geboren tijdens de pandemie van vorig jaar, maar ook omdat Rios van ver terugkijkt, misschien voor de eerste keer, naar wat er nog over is van zijn verleden en zijn roots.